Matinees en daarna lekker drinken en ice cream en koekjes eten. Matinees, ja, toen ik nog heel klein en enig kind was, nam mijn moeder me vaak mee door de week naar de bioscoop. Bioscopen als Broadway, Capitol, Rex of Sky. We keken vaak naar die Hollywood films, grappige films met zoals Jerry Lewis (Hollywood Or Bust), Dean Martin en John Wayne (Cowboy), Singing In The Rain (Gene Kelly, Ginger Rogers, Fred Astaire), True Love (Grace Kelly, Bing Crosby, Frank Sinatra), etc.
Daarna naar Hoen Kwee huis, en daar een lekkere koele oranje-kleurige limonade met prik van Fraser & Neeve of Koffie Bier drinken en natuurlijk mijn lievelings ketan Sirikaya eten.
Heerlijk hoor en nog veel andere lekkernijen kun je zien in de vitrines. 
Soms nam mijn moeder mij ook mee naar Hellendoorn om daar die lekkere taartjes of kroketjes te kopen die dan in zo'n vierkante rietenmand werd in gelegd. Je zag daar mensen ook lunchen en op de achtergrond hoor/zie je iemand op een zwarte vleugel spelen. Een andere keer nam mijn moeder mij mee naar toko Nam om daarna over te steken naar toko Piet/Metro.
Bij de ingang stond daar een blinde man die op zijn bamboe-fluit speelde, één van zijn favoriete nummer is Cherry Pink And Ever Blossom Time. Ik keek met verbazing naar zijn vingers die op die zes gaten op en neer gingen en zijn verbazingwekkende muzikaliteit. Maar dat niet alleen, tegenover hem ook bij de ingang stond een karretje met heerlijke Chinese hapjes zoals: Loempia Semarang met sambel taotjo, Hetjie met udang met tomatesausje, of lemper in banana blad, etc. Mijn moeder is modiste, dus gaan we naar de afdeling stoffen en afdeling naai accessoires. 
Bij de stoffen afdeling zie je vaak zo'n lange stokje (vierkant) met de centimeters erop gedrukt (100 cm), maar deze stokken zie je ook overal bij de stoffenwinkels van de Bombayers (mensen uit Bombay). De mannen meestal met tulbands en de vrouwen in hun mooie half-ontblote schouders en in sari kledingen, mooie mensen.
Ik ging ook weleens met mijn moeder mee naar Bonboniérre. Ook zo'n ijs salon die tussen Mode Magazijn en schoenenwinkel Bata lag. Ice cream met vruchten in zo'n zilverkleurige ice cup met een lange dunne halsje, daarna even struinen bij Pasar Genteng Kali.
Daarna mee naar toko Aurora met aan de voor-en-zijkanten die mooie grote etalages. Als je binnenkomt kom je direct die grote vierkante balie tegen, waar mensen hun bonnetjes afleveren om hun gekochte waren dan weer op te halen. Natuurlijk gingen we weer naar de stoffen-afdeling en ook naar de koekjes afdeling aan de achterkant van de tok. Daar verkopen ze ook rolkoeken met frambozen-gelei erin en nog vele lekkere andere koeken.
Van hieruit is het vaste prik dan gaan we eerst langs zo'n dames winkel L'Ouvre en Singer om daar wat naai accessoires te kopen. Dan staken wij de Prabanweg over en heel voorzichtig wachten en uitkijken voor het verkeer op een smal trottoir van een benzine-pomp van Mobile/Shell. Vervolgens oversteken naar het Koffie huis waar je lekker soto ajam kan eten en ik drink natuurlijk een glaasje thee met ijsblokjes in zo'n longdrink glas met vooraf hun heerlijke lemper eten. Dan natuurlijk ook naar Zangrandi met mijn moeder. Lekker Tutti Frutti ijs eten.
Op de weg naar huis even naar Jln. Ondomohen lopen, want daar kan je ook lekker gado-gado eten. Jln. Ondomohen ligt schuin tegenover het Gemeente huis. Natuurlijk bezweek mijn moeder voor me (na veel lang zeuren) om even langs de waterfontein voor het Gemeente huis te gaan. Rondom het Gemeente huis is natuurlijk de bloemenbuurt. Van Jl.Ondomohen kan je zo de brug oversteken en dan rechtdoor langs pasar Genteng Kali en dan kom je uit in Jl.Tundjungan. Achter Mode Magazijn (Jl.Genteng Kali) heb je ook zo'n broodwinkel van Ender & Hou. Ach die moeder van me die houdt ervan even her en der te snoepen en her en der te struinen. In Jl.Kaliasin niet ver van Apotheek Kaliasin heb je ook zo'n brood/banket bakkerij. Later toen ik groter werd en op de lagere school zat ben ik ook een slenteraar geworden. Soms lopen, soms met de electrische tram of de stoomtrein zonder te betalen 🙂 , uitkijkend naar de conducteurs. Want waar wij woonden daar reden de electrische trams en ook de stoomtrein (kruiselings). Ach wat een tijd, mijn Soerabaja
Archie L. (Bijgewerkt 31/01/2021, Ingezonden door leate001 )
Foto's surabaya Tempo Dulu 2 - Rizky Oktavian
