Guna-guna, black magic of zwarte kunst..… eigenlijk allemaal hetzelfde. Dat vond je toen overal in Indië (nu Indonesië). Oorspronkelijk komt de Guna-Guna voort uit het Kejawen dat bestaat uit kunst, cultuur, tradities, rituelen en de filosofie van de mensen op Java. Kejawen betekent ook spiritualistische javanen. Denk maar aan Javanen die sterk geloven in de kracht van hun keris-pusaka. Een keris die ze hebben geërfd van hun vader, grootvader, overgrootvader enz. enz. met de daarbij tradities en rituelen.
Toen mijn pa vroeger telkens ziek werd, werd gesuggereerd dat ook hij was gebikin oftewel bewerkt … maar door wie? De één zei door een collega van zijn werk en de ander zei weer door een man die op ma verliefd was … enge verhalen allemaal en of je het echt moet geloven?
Elk jaar vóór dat de fabriek start met malen of anders gezegd, voordat de campagne begint, wordt eerst een grote selamatan georganiseerd. Overal worden offers met wierrook geplaatst en ook koeienkoppen opgehangen bij de eerste en laatste persmolen. Dit doen ze om alle boze geesten te verjagen zodat de campagne succesvol verloopt, zonder ongelukken. Al deze tradities beïnvloeden toch je manier van leven daar in Indië en je neemt het onbewust toch met mee naar bijvoorbeeld Holland.
Mijn pa vertelde ons ooit over een aanleg van een lorrie spoorweg naar de suikerrietplantage van de suikeronderneming waar hij voor werkte. Er moest een spoorweg worden aangelegd, maar een ‘waringin boom’ belemmerde de geplande route.
Conclusie, de boom moest omgehakt worden om plaats te maken voor de spoorweg.
Toen de railbaanopzichter een zekere meneer Van Beem zijn mandoer de opdracht gaf om de waringin boom te laten omhakken, weigerde de mandoer abrupt.
“Dit is een heilige boom, tuan en wordt al jaren gebruikt als offerplaats van deze desa”, was de mandoers uitleg. “Er schijnt hieronder deze boom een ‘Kyai’ te zijn begraven, en dus daarom durven wij deze boom niet om te hakken”.
“Flauwekul allemaal, jullie met jullie guna-guna, omhakken die boom of anders ontsla ik je nu direct, cepat tebang pohon ini!” commandeerde Van Beem.
“Oké, tuan … als u de eerste hak in de boom slaat, dan doe wij de rest wel … maar eerst moet u het doen, daarna wij”, zei de mandoer heel rustig.
Van Beem rukte de bijl uit zijn mandoers handen en begon in de boom te rammen.
“Hier ga verder … teruskan tebang pohon ini”, zei hij heel driftig. De waringinboom werd verder omgekapt door de Javaanse arbeiders en de spoorweg zou de volgende dag worden afgemaakt. Maar meneer Van Beem kwam niet opdagen, wel zijn assistent, een Indische man, meneer Hakvoort. Deze assistent deelde mee aan de werkmensen, dat meneer Van Beem gisteren nacht in zijn slaap aan een hartaanval was overleden! Had het nou te maken met ‘guna-guna’ of was het puur ‘toeval’?
Groetjes
Ed Brodie
Dit verhaal is, tijdens zijn leven, geschreven door Ed Brodie.
Reacties kunnen via comment worden ingezonden
