We keken onze ogen uit en verbaasden ons over vele dingen.
De huizen met bakstenen gevels. “Mam kasian die Hollanders, hun huizen zijn nog niet af”. “Ja Meity, Holland is bezig aan de wederopbouw”. “Pa, kijk kijk die blanke zit zand te sjouwen”. Pa wist ook niet wat hij zag en had er geen verklaring voor. Hij keek nog een keer uit de bus en zei “zo stil op straat!”. Behalve een tweetal stratenmakers zag je verder niemand op straat. “Lho, zie je die bromfiets, hij rijdt niet op straat maar op aparte weg (dat later een fietspad bleek)”.
Net aangekomen in Holland of was het Nederland? We hadden geen idee natuurlijk, want we kwamen kersvers uit Indonesië. Sommigen met de boot en anderen geland op Schiphol.
Bijna alles was anders, een ander klimaat, andere gebruiken en andere regels. Natuurlijk vergeleek je het met ‘hoe het in Indonesië was’.
Aan vele dingen zijn we thans in Nederland gewend geraakt maar toch dacht je vaak, met weemoed terug aan Indonesië (ons Indië).
